بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]
نویسنده: حامی دوشنبه 87 تیر 3 ساعت 8:24 عصر
به نام حق
سلام .امیدوارم خوب باشین.این وبلاگ از امروز کارشو شروع میکنه
و هدفش حمایت از کشور عزیزمون ایران هستش . باید شما منو کمک
کنید تا من بتونم بهتر کار کنم . این وبلاگ برای ایران و ایرانی میباشد .
و جایی برای حرفهای شما ...
تا بعد ...
نظرات ایران دوستان ()